I have a PhD! What? A pretty huge D...?

Αλλαγή πλεύσης στο blog, μετά από πολύ σκέψη (κοντά στο λεπτό) αποφάσισα να γράψω έναν οδηγό επιβίωσης που ν' αφορά την διεξαγωγή μιας διδακτορικής διατριβής.
Έχοντας λιώσει στην μοναξιά που επιφέρει η διαδικασία αφού γενικά οι διδακτορικοί φοιτητές στην Ελλάδα δεν επικοινωνούν (από ελάχιστα έως καθόλου) μεταξύ τους, πόσο δε να συνεργαστούν για κάτι κοινό όπως να δημιουργήσουμε writing groups, σε αντίθεση με τους συναδέλφους εκτός Ελλανιστάν [p.34, Booth W.& Colomb G.& Williams J., (2008), The Craft of Research, Chicago & London :The University of Chicago Press], έτσι σκέφτηκα αντί για group να γράφω στο blog.
Μπορώ να πω πως έχω ήδη διανύσει το πρώτο χρόνο της διαδικασίας (σημειωτέον η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει από 3-6 χρόνια), άλλαξα τον τίτλο, ακόμα δεν έχω κάνει την κατοχύρωση του θέματος μου αλλά ευελπιστώ μετά τις γιορτές να το καταφέρω και αυτό.
Έχω διαβάσει (λίγο) και  ξεφυλλίσει (περισσότερο, δεν είμαι η μόνη, το έχουμε το κουσούρι οι αρχιτέκτονες) πολλούς οδηγούς για το πως να κάνει κανείς έρευνα, phd, κοκ. Το σίγουρο είναι πως υπάρχουν πολλοί τρόποι και σίγουρα ο καθένας κρίνει τι μπορεί να συνδυάσει ώστε η εργασία του να είναι όσο πιο επιστημονική γίνεται.
Αυτό που έχω βιώσει το τελευταίο καιρό είναι πως η διαδικασία έχει πολλά πισωγυρίσματα. Εκεί που νομίζεις ότι προχωράς οκ, ότι έχεις βρει το κατάλληλο θέμα και το έχεις σκεφτεί από παντού, διαβάζεις κάτι που ανατρέπει λίγο πολύ όλη σου τη σκέψη. Don't worry τα παππούδια από το Σικάγο (βλ. παραπάνω παραπομπή) λένε πως είναι σύνηθες. Επιπλέον λένε και κάτι άλλο "να γράφεις κάθε μέρα" και όχι απλά να σημειώνεις αλλά να εξάσκησε στην τέχνη του γραψίματος. Όσοι έχουν περάσει από ωδεία, το ξέρουν το τροπάρι της καθημερινής εξάσκησης!
Έτσι λοιπόν λέω να αρχίσω με μια μικρή επισκόπηση όσον αφορά τους οδηγούς για την εκπόνηση μιας ερευνητικής (και διδακτορικής) εργασίας.

Υ.Γ. Να είσαι καλά Matt Might and Keep pushing.